Op de sociale media is veel te vinden. Afhankelijk van waar je interesse naar uit gaat kun je diverse trends bespeuren.
Een trend die ik bespeur is een nieuw soort flower power. Mensen komen los van de waan van de dag en vinden elkaar in het zoeken naar de kern.
Vreemd overigens dat twitter zo’n rol kan spelen. Een uitermate verslavend medium, dat je, als je niet uit kijkt, juist mee zuigt in een heel ander soort waan dan die van de dag.
Toch: mooie ontmoetingen, verbondenheid.
Ik waag het om te hopen dat er een cultuurverschuiving plaats vindt.
Ik ga hem zelfs theoretisch onderbouwen:
De filosoof Van Peursen beschreef in zijn boek “Cultuur in stroomversnelling” drie fasen waarin de mensenlijke cultuur zich ontwikkeld heeft.
De Mytishe, de Ontologische en de Functionele.
De fasen kernmerken de manier waarop de mensheid om gaat met de spanning tussen het het immanente (het aardse, alledaagse, gewone, dat wat we kennen), en het transcedente (de zaken die dit aardse te boven gaan).
Elke culturele fase heeft zijn eigen oplossing om mte dit spanningveld om te gaan.
De mytische fase
De wereld wordt verklaard met behup van mythes. Mensen probeerden in deze fase het onzekere te vangen in verhalen.
Het kernwoord van deze fase is: DAT.
Het overdragen van waarden is belangrijk in deze fase.
De ontologische fase
De wereld wordt verklaard met behulp van kennis. Mensen probeerden in deze fase het onzeker te vangen door het te leren kennen. Transcedente zaken worden to immanente zaken getemd.
Het kernwoord van deze fase is: WAT.
Het overdragen van kennis is belangrijk in deze fase.
De Functionele fase
Daar zitten we nu in. De wereld staat niet meer als onderzoeksobject buiten ons. We gaan de relatie aan. Met de kennis over de wereld zijn we nu in staat hem naar onze hand te zetten.
Het kernwoord van deze fase in HOE.
Het overdragen van vaardigheden is belangrijk in deze fase.
Tot zo ver Van Peursen.
Ik denk dat we aan een volgende fase beginnen.
Ik noem hem de Nieuw-mytische fase.
We zijn zo druk bezig geweest met het vergaren van kennis en vaardigheden om de wereld naar onze hand te zetten, dat we zijn vergeten om ons het belangrijkste af te vragen:
nu we het stuur in handen hebben . . . . waar gaan we heen?
Met die vraag zijn veel mensen bezig als ik mijn timeline bekijk en de blogs lees.
Mooi. Dat is namelijk de kernvraag van deze nieuwe fase: WAARTOE?
Laten we stoppen met blij zijn al een kind over wat we allemaal kunnen. Laten we beseffen dat we tovenaarsleerlingen zijn, die dingen aan het ontdekken waar we nog niet klaar voor zijn.
Zolang we die vraag waartoe? niet stellen, zullen we nooit klaar zijn.
Ik noem dit de nieuw-mytische fase, omdat we terug kunnen grijpen naar een fantastisch instrument: verhalen.
Met verhalen kunnen we van elkaar leren wat echt belangrijk is: verhalen.
Verhalen van mens tot mens. Die verhalen geven zin aan ons handelen.
Laten we de sociale media vooral daarvoor gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten